Likdoorn

Een likdoorn ook wel een eksteroog of eeltknobbel genoemd, is een kleine harde verdikking van de huid die meestal ontstaat als reactie op langdurige druk of wrijving op een specifiek gebied van de voet.  Ons lichaam gaat als bescherming extra eelt aanmaken wat uiteindelijk een likdoorn kan vormen. Een likdoorn is meestal kegelvormig en vormt een pijnlijke punt naar binnen.

Likdoorns kunnen op alle leeftijden voorkomen maar we zien ze vaker bij ouderen. Hoe ouder je wordt hoe minder elastisch de huid wordt en ook neemt de dempende vetlaag onder de voet af. Mensen met een afwijkende stand van de voeten of tenen hebben meer kans op een likdoorn. Bij mensen met diabetes kunnen likdoorns voor extra problemen zorgen. Door de diabetes kunnen de bloedvaten en zenuwen in je voeten beschadigd zijn. De doorbloeding richting de voeten en tenen kan verminderd zijn. Wanneer je minder gevoel in je voeten en tenen hebt, kan een likdoorn zonder dat je het merkt voor een ontsteking of wond zorgen. Goed om te weten is dat een likdoorn niet besmettelijk is.

Er zijn verschillende oorzaken waardoor een likdoorn kan ontstaan:

• Verkeerde schoenen: Schoenen die te strak zitten, knellen of wrijving veroorzaken kunnen leiden tot likdoorns. Ook schoenen die te smal zijn drukken de tenen meer naar elkaar toe waardoor er drukplekken en likdoorns kunnen ontstaan tussen de tenen.
• Overmatig lopen of staan: Activiteiten waarbij je veel moet lopen of staan, kunnen leiden tot overmatige druk op bepaalde delen van de voet waardoor er likdoorns kunnen ontstaan.
• Slecht looppatroon: Een onjuist looppatroon veroorzaakt overmatig eelt en eventueel likdoorns.
• Abnormale voetstructuur: Sommige mensen hebben last van bijvoorbeeld hamer- of klauwtenen die ervoor zorgen dat bepaalde delen van de voet meer druk ondervinden.
• Het ‘ouder worden van de voet’: De voeten worden in de loop van je leven wat langer en breder. Ook verandert de huid en wordt de demping onder de voeten minder wordt. Hierdoor kan er onder de voorvoet meer eelt ontstaan en eventueel ook likdoorns.

Wat kun je zelf doen als je een likdoorn hebt?

Het beste is natuurlijk om likdoorns te voorkomen maar als je ze toch hebt, is het zaak om er weer van af te komen.  Het gebruik van een likdoornpleister met salicylzuur raden we af. Dit maakt de huid erg week en kwetsbaar. Het is niet aan te raden om een likdoorn zelf te verwijderen. Laat een pedicure of podotherapeut ernaar kijken. Zij hebben speciale instrumenten waarmee de likdoorn verwijderd kan worden. Hierdoor weet je zeker dat de hele likdoorn goed wordt verwijderd wordt en de pijn kan gelijk wat minder zijn. Besef hierbij wel dat de klachten niet direct overgaan gezien de plek kwetsbaar is. Wanneer de situatie niet verandert en er blijvende druk en wrijving is, komt de likdoorn gemakkelijk weer terug.

Goede voetverzorging kan een likdoorn voorkomen. Als je regelmatig last van likdoorns hebt is het verstandig om te kijken of een podotherapeut iets voor je kan betekenen in de vorm van steunzolen. Door de steunzolen zal de drukverdeling verbeteren en de likdoornvorming neemt over het algemeen af. Bij deze zooltherapie is het belangrijk om de likdoorn 6 wekelijks te laten weghalen. Op den duur heeft het lichaam door dat er minder druk/wrijving op deze plek komt en zal het vormen van likdoornweefsel afnemen.

Tussen de tenen is een orthese vaak te beste optie. Een orthese wordt op maat gemaakt bij de podotherapeut en verdeelt de druk tussen de tenen. Hierdoor komt er op de plek van de likdoorn veel minder druk. Dit zorgt ervoor de plek minder gevoelig is en op den duur zal het vormen van likdoornweefsel afnemen.